رنجهای آدمی
چهارشنبه, ۴ اسفند ۱۳۹۵، ۰۸:۲۱ ق.ظ
« زمانی که انسان فرا می گیرد-آن هم نه بر روی کاغذ- که چگونه با رنج هایش تنها بماند، چگونه بر این عطش گریختن و توهم این که دیگران هم ممکن است شریک این رنج ها شوند فائق آید، آن گاه دیگر چیز زیادی برای فراگرفتن باقی نمی ماند.»
یادداشت ها، جلد دوم، آلبر کامو، ترجمه خشایار دیهیمی، نشر ماهی، صفحه 71
عاطفه