خون خورده

خون خورده، داستان پنج پسر کریم سوخته است، که در لایه های تاریخی دفن شده و به مرور گرفتار فراموشی شده اند. سومین سه گانه ی مهدی یزدانی خرم، اثر قابل قبولی است، می شود به احترامش کلاه از سر برداشت و هوش نویسنده اش را تحسین کرد که با روایت هایش، تسلط بی مثال خودش را به تاریخ نشان می دهد.

روایت های هر دو کتاب قبلی یعنی «من منچستریونایتد را دوست دارم» و «سرخ سفید» طوری بود که دست آدم های حاشیه ی  تاریخ را می گرفت و می کشاندشان به متن واقعه، ماجرای آنها را با تاریخ پیوند می زد و خواننده را پرت می کرد به دل حادثه. «خون خورده» هم از این قاعده مستثنی نیست: آدم های معمولی در دل حوادث واقعی که مجالی برای دیده شدن نداشته اند و تاریخ پر از آدم های معمولی است که هیچ وقت دیده نشده اند.

یزدانی خرم، سعی کرده در این کتاب، به انتقادها و کاستی های مطرح شده در دو کتاب قبلی پاسخ بدهد، و قسمتهای مبهم را روشن کند، دوربین را داده دست دو روح سرگردان، و حول و حوش مرگ، تانگو وار رقصیده و از آدم های مختلف عبور کرده و این نکته را یادآوری کرده که «گاهی اوقات مردن بهترین اتفاق عالم است به خصوص در جنگ، با گلوله» و جزئیات را ربط داده به کلیت تاریخ.

امتیاز: چهار ستاره

منبع:t.me/whatisliterature