مهر ماه اتفاق افتاد

در این مرحله از زندگی مان، همه چیز، در یک نقطه گره خورده است به مدرک زبانِ من، تمام مراحل بعد و آن چه که قرار هست اتفاق بیفتد وابستگی پیدا کرده به مدرک آیلتسی که قرار شده بگیرم. چند ماهیست که ساعاتی از روزها را و روزهایی از هفته ها را اختصاص داده ام به یادگیری، و قسمت مثبت ماجرا این که یادگرفتن و تمرین کردن هنوز جزء مقولاتی ست که از انجام دادنش لذت می برم.

دارم قدم های بزرگی بر می دارم و برعکس دفعه های قبل، اصلا نمی ترسم، توکل کرده ام به خودش، دارم پناه می برم به یکی از دوست داشتنی ترین آدم های دنیا. 

خوشبوترین عطری که میشناسم

از بهترین لحظات زندگی آقای جیم، یکیش همین قیلوله های بعد از ناهارهای ظهرهای جمعه است، در حالی که عطر موهای بانو نقطه به نقطه ی تخت پخش شده، و ما ادراک مست شدن از این عطر و آرامش را؟

مردی در تبعید ابدی

از خوشبختی ها یکیش همین که جایی هست که می توانی جیم بزنی و بروی آنجا، یا اینکه سرزمینی وجود دارد از کلمات که می توانی با اسم آقای جیم بهشان روح ببخشی و ثبتشان کنی و یا می توانی کلمات را عقیم کنی و بسپاری شان به عدم. اینجا خانه ی نمی دانم چندم من هست برای نوشتن، برای پناه بردن به اندوه کلمات. دیگر خبری از آهنگ سوگواری «ساری گلین» نیست، و تصویر مردی به همراه کتابی که در پس زمینه به انتظار زنی نشسته که دارد می آید. اینجا من هستم یعنی آقای جیم و بانو و سوم شخص جمع.